Lokalni naziv: deveriga, lopatara
do 70 cm
do 6 kg
od meseca do meseca.
Opis i građa:
Zbog oblika tela nazivaju je i "lopatara", jer deverika ima karakteristično visoko telo, a spljoštene bokove. Po veličini joj je karakteristično leđno i analno peraje. Posebna karakteristika deverike je izrazito dugo analno peraje, sa 26-31 žbicom. Boja joj varira od sredine u kojoj obitava. Uglavnom, leđa su joj olovnoplava sa zelenim prelivom, prema bokovima je svetlija boja, tako da dobija zlatasti ton, a trbuh je beo. Neparna peraja su prljavosiva, a parna svetlosiva. Oči male. Deverika može narasti do 70 cm dužine i do 6 kg težine, a životni vek može biti i do 20 godina, premda su prosečni primerci deverike u ulovu od 30-40cm dužine i 0,5-1,5 kg težine. Telo joj je sluzavo.
Navike, stanište, rasprostranjenost:
Najčešće stanište deverike su reke, ali se sreće i u jezerima i kanalima gde ima dovoljne dubine i dovoljno kiseonika. Kao i većina ostalih ciprinida i ona je jatna riba, bez obzira na uzrast. Živi pri dnu i hrani se faunom dna, ali se noću pokreće prema površini vode u potrazi za hranom, insektima koji padaju na vodu. Aktivnost deverike zavisi pre svega od doba godine, koje određuje temperaturu vode, i od doba dana, koje određuje dinamiku ishrane. Preko zime, deverike se krtože. Sa zagrevanjem vode, vreme hranjenja se deli na jutarnji i večernji period. Sa nastupanjem jeseni i zahlađenjem, prelazi se ponovo na režim sličan onom u proleće do dolaska zime i krtoženja. Brzina rasta deverike je vrlo promenljiva i zavisi od odlika staništa, pre svega količine dostupne hrane u njemu. Deverika kod nas spada u tzv. "belu ribu" i ne ceni se previše u kulinarstvu.
Razmnožavanje:
Za vreme mresne migracije mužjaci dobijaju kao svadbeno ruho mnoštvo belih kvržica na glavi, leđima i bokovima, tzv. mresni osip, što je znak početka mresta. Mrest deverike nastupa u maju i junu. Polnu zrelost deverike stiču već u trećoj godini života (mužjaci), a najkasnije do pete godine (ženke).
